Hoe moeten we ons structureren? Er zijn drie belangrijke kenmerken binnen de structuur van je organisatie:
Als club moet je je afvragen of je een aanbod heb waarbij mensen zich aangetrokken voelen. Mensen worden afgeschrikt wanneer ze het gevoel hebben dat ze vast komen te zitten in een clubbestuur met verantwoordelijkheden, taken en verplichtingen. Vrijwilligers willen hier niet terecht in komen.
Wanneer we denken aan de trends, dan kunnen we besluiten dat vrijwilligers wel een trekker willen zijn van iets wat hun interesseert, want dit is een engagement op korte termijn. Deze soort vrijwilliger denkt mee na binnen de club. De trekkers hoeven niet aanwezig te zijn op een bestuursvergadering, maar komen eerder op afroep. Zo hoeven ze niet de hele tijd naar info te luisteren die hun niet interesseert.
Daarnaast heb je ook nog andere rollen, zoals de multivrijwilligers. Het woord zegt het zelf, dit zijn vrijwilligers die hier en daar voor diverse taken helpen binnen je vereniging. Ze willen geen eindverantwoordelijkheid en willen niet te veel nadenken, maar ze willen wel regelmatig actief zijn.
De taakvrijwilligers zijn meestal met veel binnen je vereniging. Daarom is het belangrijk om deze vrijwilligers te soigneren, want zij kunnen op lange termijn doorgroeien tot een trekker of een multivrijwilliger. Deze vrijwilligers helpen enkele malen op jaarbasis, maar nemen heel specifieke taken op zich.
Ook de evenementvrijwilligers vormen een vrij grote groep binnen je organisatie. Ook bij hen is het van belang om voldoende waardering te tonen omdat zij op termijn zouden kunnen doorgroeien tot een trekker of multivrijwilliger. Dit zijn mensen die helpen op een bepaald event of specifiek initiatief.
Het is belangrijk dat je als club enorm inzet op je taakvrijwilligers en evenement vrijwilligers. Op deze manier zorg je voor meer betrokkenheid, waardoor dit op lange termijn kan doorgroeien tot een groter engagement. Het is dus zeer belangrijk dat je ze blijft waarderen, ookal laten ze weten dat ze iets niet graag doen en ermee willen stoppen. Op latere tijdstippen kan je ze, doordat je hen waardering geeft, toch nog vragen een andere taak op zich te nemen die ze misschien wel graag en met veel plezier uitvoeren.
Op basis van de drietrapsracket vatten we nog een samen in drie grote tips om zo je vrijwilligersracket te lanceren:
- Mensen worden liefst persoonlijk aangesproken door mensen die ze (her)kennen.
- Spreek mensen aan op taakniveau en dus niet met de vraag of ze vrijwilliger willen worden. Start hierbij met kleine taken en laat ze zo doorgroeien. Geef waardering voor elke bijdrage, hoe klein ook! Zo krijgen mensen zin in meer.
- Mensen willen niet enkel uitvoeren, maar ook hun eigenheid in iets leggen. Geef hen inbreng!